วันที่สองแล้วสินะที่เธอต้องจากฉันไปเพื่อไปทำหน้าที่ของลูกผู้ชาย วันที่เธอจะต้องไปทำหน้าที่เป็นรั่วของชาติ ฉันขอโทษนะที่ไม่ได้ไปส่งเธอ เพราะฉันกลัวว่าจะกลั่นน้ำตาใว้ไม่อยู่จริงๆ ฉันกลัวว่าเวลาที่ฉันมองหน้าของเธอแล้วฉันจะร้องไห้โฮออกมา เลยได้แต่โทรหาเพื่อบอกลาเธอ(แต่โทรศัพท์เจ้ากรรมมันดันหมดแบตซะนี้) แต่เธอรู้ไหมว่าเมื่อฉันได้ยินเสียงของเธอแล้วน้ำตาของฉันมันก็ไหลออกมาโดยที่ฉันไม่รู้ตัวเลย ฉันร้องไห้จนตาบวมเป๋งเลย(อิอิ น่าอายจัง)
วันนี้เป็นวันลอยกระทง มันยิ่งทำให้ฉันคิดถึงเธอมากขึ้นไปอีกรู้ป่าว แต่ไม่เป็นไรหรอกถึงเธอไม่อยู่ฉันก็ยังสามารถลอยกระทงกับเธอได้แหละ (ด้วยวิธีไหนรู้ป่าว) ก็ด้วยการลอยกระทงออนไลน์ไงล่ะ(เมย์มันแนะนำนะ) ฉันอธิฐานว่าไงรู้ป่าว(ไม่บอกหรอกเดี่ยวคำอธิฐานจะไม่เป็นจิงนะ) คืนนี้ฉันก็ยังพยายามที่จะโทรไปหาเธออยู่เลยรู้ป่าว ถึงแม้จะรู้ว่าโทรไปก็คงไม่ติดหรอก แต่ฉันก็ยังโทร(แฮะๆๆๆๆ หลอกตัวเองสุดๆ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น